Od Seth'a - c.d. do Saar - Nowe wydanie Rukii?

***

Kilka godzin wcześniej

***

Zostawiłem Saar samą w jaskini. Musiałem pójść do Rukii, poradzić się jej. Ruszyłem tą samą drogą co ostatnio, tym razem droga dłużyła mi się, po mimo tego, że biegłem z tą samą szybkością co ostatnio.W końcu dotarłem do "Lasu Zagubionych Dusz",od razu przed mną pojawiła się Rukia.
-Miałaś rację - powiedziałem bez przywitania.
-Czasami wystarczy tylko otworzyć serce - uśmiechnęła się do mnie.
-Ale boję się, że ona się wystraszy, jak powiem jej prawdę... że ona mnie nie kocha.
-Raz już zaryzykowałeś i się udało.
-Ale Ty, to co innego.
-A moim zdaniem jedno i to samo. Nie bądź taki poważny.
-Ja nie poważny!? Wyobrażasz to sobie?
-Tak, bo kiedyś tak już było. - zniknęła.
Tym razem znalazłem się na łące, było tu przepięknie.
-<Dzięki Rukia, już wiem co mam zrobić.> - wysłałem myśli w stronę Watahy Miecza.
-Nie ma za co. Wiesz, ja nic nie zrobiłam, tylko Cię naprowadziłam na dobry tor - wyczułem wszech ogarniające mnie uczucie zadowolenia i troski.
-<Ale i tak ci dziękuję> - powolnym krokiem ruszyłem w stronę swojej jaskini.
Wiedziałem, że nie usnę, więc w jaskini usiadłem blisko Saar i zacząłem czekać na ranek.

***

Wieczór, następnego dnia

***

-Saar... muszę Cię o coś zapytać...bo wiesz w nocy doszedłem do wniosku, że muszę to zrobić. Wiesz... ja Cię... kocham. Zostaniesz moją partnerką? - wyciągnąłem zza krzaków pierścionek - I póki pamiętam, chcę Ci powiedzieć, że kiedyś byłem przeklęty i nie wiem czy ta klątwa została ściągnięta...

<Saar? Jaka decyzja?>